Eerste dagen in NZ!
Door: Lindsey
Blijf op de hoogte en volg Lindsey
02 Juli 2016 | Nieuw Zeeland, Auckland
28-06-2016
Dan begint het... Onderweg naar schiphol. Het besef is er nog niet helemaal. Op het vliegveld vind ik mijn reisgenootjes Ilke en Celine. Ook zijn mijn vriendinnen, vader en moeder er. Eerst de koffer inchecken. Dan loop ik verder en staan de liefste vriendinnen daar met een spandoek: We gaan je missen lieve Linds. Dat was even een lieve verassing. Vervolgens afscheid genomen van iedereen, het wordt nu wel heel echt!
Dan begint de rit! Het was een lange en vermoeiende vlucht maar al met al viel het me reuze mee. Het vliegtuig is gigantisch. Twee verdiepingen hoog en alle stoelen voorzien van een mooi beeldscherm met de nieuwste films. Natuurlijk besluit degene voor mij weer meteen zijn stoel naar acher te gooien. Disney films zijn toch iets minder leuk als je er met je neus tegenaan zit. Zelf ook even comfortabel maken (wel even vriendelijk vragen) en we zijn klaar voor de lange zit.
Eerste overstap in Dubai: 6 am lokale tijd komen we aan bij de gate en we hebben honger. We hebben zin in fastfood, ookal is het ochtend, voor ons gevoel niet. Gelukkig zijn we niet de enige en zit al menig mens aan de fries and burgers bij Shake Shack. Dit laat zien dat ik niet de enige ben die het gevoel van tijd kwijt is.
Tweede overstap in Sydney, het vliegtuig uit met al je handbagage, nogmaals door de douane en vervolgens weer boarden om terug te komen op dezelfde stoelen. Dit gedeelte zonder Ilke want die gaat eerst Australie verkennen. Dus Celine en ik heerlijk 3 stoelen met zijn tweeën delen. Wat een ruimte!
30-08-2016
Dan zijn we er... Auckland! Eerst even wat dollars pinnen met een prachtige kiwi erop. Het zal even duren totdat ik stop met het praten in euro's en gewend ben aan de dollars. Zodra we het vliegveld uit lopen loop ik bijna tegen Novotel aan! Leuk om te zien waar ik ga werken. We stappen een shuttlebus in die ons voor Empire appartments afzet. Koffers naar beneden sjouwen en er vervolgens achter komen dat er ook gewoon een speciaal heuveltje voor is.
Inchecken, dat was nog even lastig voor de receptieheren. Uiteindelijk de sleutels gekregen omdat we eerst de kamers wilden bekijken. Hup, de lift in en naar de 4e verdieping. Dit was toch niet helemaal wat we hadden verwacht. Overal lagen spullen en slingers en afwas. Ik wist dat een studentenhuis was maar dit is toch niet aan mij besteedt. De kamer bekeken en die zag er prima uit, mooi twee persoons bed, een kast (moeten daar al mijn spullen in ;)) en een bureautje. Celines kamer daarentegen was nog niet schoon gemaakt. De grond was vuil, nog een vies bedlaken en overal stof. Daar zaten we niet op te wachten na al dat reizen. Dus wij weer naar beneden en toch even vertellen dat we dit niet oké vinden. Toen hoorde we dat de schoonmaaksters nog niet geweest waren. Dat was te zien ja. Of we dus ff later terug wilden komen. Vervolgens werd ik raar aangekeken toen ik vertelde dat ik bij het vliegveld ga werken. Waarom zit je dan hier? De bus kost wel 18$. Oh.. Dat was me dan weer niet verteld. Celine en ik wilde Wi-Fi en koffie dus zijn we naar de Starbucks gegaan. Even een wanhoop poging om op AirBnb naar alternatieven oplossingen te zoeken, maar we hebben besloten in dit appartement te slapen tot dinsdag en ondertussen te beslissen om hier te blijven of iets anders te zoeken. Even de informatie middag van het stagebureau afwachten over werkelijke busprijzen en alternatieven.
Nu eenmaal in het appartement hebben we de rust gevonden. Wat is douchen toch fijn. We ontmoeten ons huisgenootje, Olivia uit Wales, heel rustig en vriendelijk. Ik vraag of ze een leuk feestje heeft gehad terwijl ik naar de slingers wijs, maar deze zijn nog van de vorige bewoners! Dus ik weet een ding: als we hier blijven gooi ik eerst al het overgebleven spul weg.
Toch besloten een blog bij te houden. Een paar regels per dag dacht ik. Uhm.... Nouja zoiets dan haha!
01-07-2016
Eerste dag in Auckland. We slapen lekker uit en gaan vervolgens even koffie halen en op zoek naar de bus om naar de introductie van het stagebureau te gaan. We lopen een stukje door de stad en wat is het toch mooi hier! Eenmaal bij de bushalte waar we moesten zijn (dat dachtten we) even wat foto's maken als echte toeristen. Dan kijken of we de bus zien aankomen. Het helpt niet dat we de verkeerde kant op kijken omdat we zo gewend zijn aan het rechts rijden. Toen zagen we de bus rijden, maar niet in de straat waar wij stonden.. Na Wi-Fi zoeken en op de Nieuw-Zeelandse 9292 te kijken vinden we uiteindelijk een andere bus.
Eenmaal aangekomen in Takapuna, waar het stagebureau zit, ontmoeten we een ander meisje bij de orientatie. Nina uit Schotland. Na wat handige informatie besluiten we even naar het strand te gaan. Het is rond de 13 graden maar een strak blauwe hemel. Dus mij hoor je niet klagen in deze winter! Dan gaan we terug naar ons appartement en vervolgens op zoek naar een plekje om wat te eten.
Als we een mooi, betaalbaar restaurantje vinden, besluiten we naar binnen te gaan. Meteen wordt onze ID gevraagd. Celine had haar paspoort niet bij en een Nederlands ID werd niet geaccepteerd. Ookal hoefden we geen alcohol te drinken, om in een café te zijn in Auckland moet je al kunnen bewijzen dat je 18 bent, dus we moeten tot grote spijt van de ober weg. Daar zit je niet echt op te wachten als je honger hebt. Nu willen we gewoon snel wat eten en eindigen we bij fastfood keten Wendy's.
Eenmaal thuis hoor ik een alarm. Ik doe de deur open en onze overburen staan daar op de gang te bellen en de rook komt uit de kamer. Pannenkoeken bakken was niet hun sterkste kant. Het meisje was de receptie aan het bellen en overtuigen dat er geen brandweer nodig was. Dan merken we dat ze ook Nederlands zijn en maken we een praatje. Veel studenten gaan komende weken naar huis, maar er zullen binnenkort ook veel nieuwe studenten komen.
Iets waar ik nog aan moet wennen is het links rijden. Je kijkt nog zo automatisch de verkeerde kant op. Zelf met het lopen op de stoep merk je het. Als er mensen je tegemoet lopen wil je naar rechs om ze te laten passeren. Alleen doen de kiwi's hetzelfde dus heb al een aantal keer een bijna botsing gehad. Moet toch nog eerst even wennen als ik een keer auto wil rijden hier :).
2-7-2016
Vandaag weer een mooie nieuwe dag! Volgens mij speelde mijn jetlag toch nog een beetje, want kwam tot een uurtje of 2 niet in slaap. Maar goed, ik mag niet klagen als ik in zo'n mooie stad zit! We besluiten vandaag wat praktische zaken te regelen zoals een AT HOP card (NZ ov kaart), 18+ kaart (we willen ons paspoort niet kwijt raken maar ook niet weer een restaurant uitgezet worden) en ons Nieuw-Zeelands nummer activeren en wat beltegoed en MB's uploaden. Helaas is het postkantoor niet open, maar we kunnen wel vast bij het politiebureau een Proof of Identity krijgen.
Vervolgens gaan we erop uit om de stad te verkennen! Wat leuke winkeltjes gespot en uiteindelijk eindigen we bij de bekende SkyTower. Die is toch wel hoog als je zo dichtbij staat. Eenmaal boven worden we even stil van het uizicht. Wat is Auckland toch prachtig, en nog zo veel meer dat we kunnen bewonderen. We worden toch wel enthousiast bij het idee dat we deze stad ons thuis kunnen noemen voor het komende half jaar. Even lekker koffie drinken in de Skybar met een uitzicht waar je U tegen zegt.
Dan naar de haven lopen, kunnen we meteen ook even langs het hotel waar Celine gaat werken. We vinden steeds weer mooie plekjes en beetje bij beetje beginnen we plaatsen te herkennen. Gelukkig hebben we nu internet dus als we weer verdwalen kan Google Maps on te hulp schieten.
We spelen een potje ping pong met twee Kiwi's en gaan dan door naar ons appartement. Nog even wat winkeltjes in op zoek naar boodschappen om te koken vanavond. Pasta en saus hebben we maar groentes zien we niet. Had niet verwacht dat ik het zou zeggen maar ik wil groenten! Nou voor vanavond maar even genoegen nemen met een culinair hoogstandje van pasta met tomatensaus en dan morgen op zoek naar een groenteboer. Hebben ze hier niet van die AH voorverpakte groente zakjes?!
Vanavond misschien even langs het feestje bij de overburen en waarschijnlijk nog op tijd naar bed. Moet zeggen dat mijn kussensloop met Nero en Sem erop heerlijk slaapt ;)!
Dan begint het... Onderweg naar schiphol. Het besef is er nog niet helemaal. Op het vliegveld vind ik mijn reisgenootjes Ilke en Celine. Ook zijn mijn vriendinnen, vader en moeder er. Eerst de koffer inchecken. Dan loop ik verder en staan de liefste vriendinnen daar met een spandoek: We gaan je missen lieve Linds. Dat was even een lieve verassing. Vervolgens afscheid genomen van iedereen, het wordt nu wel heel echt!
Dan begint de rit! Het was een lange en vermoeiende vlucht maar al met al viel het me reuze mee. Het vliegtuig is gigantisch. Twee verdiepingen hoog en alle stoelen voorzien van een mooi beeldscherm met de nieuwste films. Natuurlijk besluit degene voor mij weer meteen zijn stoel naar acher te gooien. Disney films zijn toch iets minder leuk als je er met je neus tegenaan zit. Zelf ook even comfortabel maken (wel even vriendelijk vragen) en we zijn klaar voor de lange zit.
Eerste overstap in Dubai: 6 am lokale tijd komen we aan bij de gate en we hebben honger. We hebben zin in fastfood, ookal is het ochtend, voor ons gevoel niet. Gelukkig zijn we niet de enige en zit al menig mens aan de fries and burgers bij Shake Shack. Dit laat zien dat ik niet de enige ben die het gevoel van tijd kwijt is.
Tweede overstap in Sydney, het vliegtuig uit met al je handbagage, nogmaals door de douane en vervolgens weer boarden om terug te komen op dezelfde stoelen. Dit gedeelte zonder Ilke want die gaat eerst Australie verkennen. Dus Celine en ik heerlijk 3 stoelen met zijn tweeën delen. Wat een ruimte!
30-08-2016
Dan zijn we er... Auckland! Eerst even wat dollars pinnen met een prachtige kiwi erop. Het zal even duren totdat ik stop met het praten in euro's en gewend ben aan de dollars. Zodra we het vliegveld uit lopen loop ik bijna tegen Novotel aan! Leuk om te zien waar ik ga werken. We stappen een shuttlebus in die ons voor Empire appartments afzet. Koffers naar beneden sjouwen en er vervolgens achter komen dat er ook gewoon een speciaal heuveltje voor is.
Inchecken, dat was nog even lastig voor de receptieheren. Uiteindelijk de sleutels gekregen omdat we eerst de kamers wilden bekijken. Hup, de lift in en naar de 4e verdieping. Dit was toch niet helemaal wat we hadden verwacht. Overal lagen spullen en slingers en afwas. Ik wist dat een studentenhuis was maar dit is toch niet aan mij besteedt. De kamer bekeken en die zag er prima uit, mooi twee persoons bed, een kast (moeten daar al mijn spullen in ;)) en een bureautje. Celines kamer daarentegen was nog niet schoon gemaakt. De grond was vuil, nog een vies bedlaken en overal stof. Daar zaten we niet op te wachten na al dat reizen. Dus wij weer naar beneden en toch even vertellen dat we dit niet oké vinden. Toen hoorde we dat de schoonmaaksters nog niet geweest waren. Dat was te zien ja. Of we dus ff later terug wilden komen. Vervolgens werd ik raar aangekeken toen ik vertelde dat ik bij het vliegveld ga werken. Waarom zit je dan hier? De bus kost wel 18$. Oh.. Dat was me dan weer niet verteld. Celine en ik wilde Wi-Fi en koffie dus zijn we naar de Starbucks gegaan. Even een wanhoop poging om op AirBnb naar alternatieven oplossingen te zoeken, maar we hebben besloten in dit appartement te slapen tot dinsdag en ondertussen te beslissen om hier te blijven of iets anders te zoeken. Even de informatie middag van het stagebureau afwachten over werkelijke busprijzen en alternatieven.
Nu eenmaal in het appartement hebben we de rust gevonden. Wat is douchen toch fijn. We ontmoeten ons huisgenootje, Olivia uit Wales, heel rustig en vriendelijk. Ik vraag of ze een leuk feestje heeft gehad terwijl ik naar de slingers wijs, maar deze zijn nog van de vorige bewoners! Dus ik weet een ding: als we hier blijven gooi ik eerst al het overgebleven spul weg.
Toch besloten een blog bij te houden. Een paar regels per dag dacht ik. Uhm.... Nouja zoiets dan haha!
01-07-2016
Eerste dag in Auckland. We slapen lekker uit en gaan vervolgens even koffie halen en op zoek naar de bus om naar de introductie van het stagebureau te gaan. We lopen een stukje door de stad en wat is het toch mooi hier! Eenmaal bij de bushalte waar we moesten zijn (dat dachtten we) even wat foto's maken als echte toeristen. Dan kijken of we de bus zien aankomen. Het helpt niet dat we de verkeerde kant op kijken omdat we zo gewend zijn aan het rechts rijden. Toen zagen we de bus rijden, maar niet in de straat waar wij stonden.. Na Wi-Fi zoeken en op de Nieuw-Zeelandse 9292 te kijken vinden we uiteindelijk een andere bus.
Eenmaal aangekomen in Takapuna, waar het stagebureau zit, ontmoeten we een ander meisje bij de orientatie. Nina uit Schotland. Na wat handige informatie besluiten we even naar het strand te gaan. Het is rond de 13 graden maar een strak blauwe hemel. Dus mij hoor je niet klagen in deze winter! Dan gaan we terug naar ons appartement en vervolgens op zoek naar een plekje om wat te eten.
Als we een mooi, betaalbaar restaurantje vinden, besluiten we naar binnen te gaan. Meteen wordt onze ID gevraagd. Celine had haar paspoort niet bij en een Nederlands ID werd niet geaccepteerd. Ookal hoefden we geen alcohol te drinken, om in een café te zijn in Auckland moet je al kunnen bewijzen dat je 18 bent, dus we moeten tot grote spijt van de ober weg. Daar zit je niet echt op te wachten als je honger hebt. Nu willen we gewoon snel wat eten en eindigen we bij fastfood keten Wendy's.
Eenmaal thuis hoor ik een alarm. Ik doe de deur open en onze overburen staan daar op de gang te bellen en de rook komt uit de kamer. Pannenkoeken bakken was niet hun sterkste kant. Het meisje was de receptie aan het bellen en overtuigen dat er geen brandweer nodig was. Dan merken we dat ze ook Nederlands zijn en maken we een praatje. Veel studenten gaan komende weken naar huis, maar er zullen binnenkort ook veel nieuwe studenten komen.
Iets waar ik nog aan moet wennen is het links rijden. Je kijkt nog zo automatisch de verkeerde kant op. Zelf met het lopen op de stoep merk je het. Als er mensen je tegemoet lopen wil je naar rechs om ze te laten passeren. Alleen doen de kiwi's hetzelfde dus heb al een aantal keer een bijna botsing gehad. Moet toch nog eerst even wennen als ik een keer auto wil rijden hier :).
2-7-2016
Vandaag weer een mooie nieuwe dag! Volgens mij speelde mijn jetlag toch nog een beetje, want kwam tot een uurtje of 2 niet in slaap. Maar goed, ik mag niet klagen als ik in zo'n mooie stad zit! We besluiten vandaag wat praktische zaken te regelen zoals een AT HOP card (NZ ov kaart), 18+ kaart (we willen ons paspoort niet kwijt raken maar ook niet weer een restaurant uitgezet worden) en ons Nieuw-Zeelands nummer activeren en wat beltegoed en MB's uploaden. Helaas is het postkantoor niet open, maar we kunnen wel vast bij het politiebureau een Proof of Identity krijgen.
Vervolgens gaan we erop uit om de stad te verkennen! Wat leuke winkeltjes gespot en uiteindelijk eindigen we bij de bekende SkyTower. Die is toch wel hoog als je zo dichtbij staat. Eenmaal boven worden we even stil van het uizicht. Wat is Auckland toch prachtig, en nog zo veel meer dat we kunnen bewonderen. We worden toch wel enthousiast bij het idee dat we deze stad ons thuis kunnen noemen voor het komende half jaar. Even lekker koffie drinken in de Skybar met een uitzicht waar je U tegen zegt.
Dan naar de haven lopen, kunnen we meteen ook even langs het hotel waar Celine gaat werken. We vinden steeds weer mooie plekjes en beetje bij beetje beginnen we plaatsen te herkennen. Gelukkig hebben we nu internet dus als we weer verdwalen kan Google Maps on te hulp schieten.
We spelen een potje ping pong met twee Kiwi's en gaan dan door naar ons appartement. Nog even wat winkeltjes in op zoek naar boodschappen om te koken vanavond. Pasta en saus hebben we maar groentes zien we niet. Had niet verwacht dat ik het zou zeggen maar ik wil groenten! Nou voor vanavond maar even genoegen nemen met een culinair hoogstandje van pasta met tomatensaus en dan morgen op zoek naar een groenteboer. Hebben ze hier niet van die AH voorverpakte groente zakjes?!
Vanavond misschien even langs het feestje bij de overburen en waarschijnlijk nog op tijd naar bed. Moet zeggen dat mijn kussensloop met Nero en Sem erop heerlijk slaapt ;)!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
